ای دل بیا و دمی به تماشای روزگار عبرت بگیر از ین فلک پیر کجمدار
بنگرکه چه فتنه هابرانگیخت در این جهان با ما جهانیان چه جفا ها برد به کار
روز ی شود عروس به زیبای رنگ و بو در پر ده ی حجاب نشیند به صد وقار
ناگه شود عجوزه ی افسونگری ز نو در عین شهد وصل دهد زهر نابکار
اول شود رفیق ، در آخر کند غریق روزی کند عزیز ،به روزی ذلیل و خوار
وقتی چنان صعود به نمرود داده بود که افکند او خلیل خدا را به قعر نار
بازش به امر حق بیکی بق تباه کرد در دوزخ اوفتاد به جان و تنش شرار
از حشمت و جلال سلیمان اگر خبر داری دگر چرا به جهان داری اعتبار
روزی بدیش باد صبا حامل البساط ناگه ز باد نیستی افتاد و شد نابکار
جمشید جم که شاه اقالیم سبعه بود اعظم خدیو روی زمین بد به اقتدار
چرخ از ازل رهش سوی کبر و منم نمود کرد آنگهی به اره ی جباریش دو پار
ضحاک ظلم جو که امیری بد از عرب او را به جای جم به جهان کرد تاجدار
بعد از هزار سال یکی روز که بود سلطان کینه جوی جفاکیش بد شعار
هم عاقبت بکوفت سرش را به یک عمود محبوس و مستمند فکندش میان غار
کاووس کز ثری به ثریا همی شتافت شاید بر این سپهر بلندش فتد گذار
گردون زفوق پنجه فرو هشت ناگهان زد بر سرش به اره به خاکش فکند خوار
کیخسروی که از پی خونخواهی پدر تا دست زد به قبضه ی شمشیر آبدار
بر داشت تارک از سر افراسیاب ترک بنمود بر شهان جهان جمله افتخار
رستم که روز جنگ نرستی کسش زچنگ مام زمان نزاد و نزاید چون او سوار
خفتان زچرم ببر و به زیر اندرش هژبر و آن حلقه ی کمند عدو بند تابدار
می گفت اگ ر فلک به من آویزد از ستیز او را ادب کنم به همین گرز گاوسار
دیدی چگونه زال زمان در چهش فکند و ز کید چرخ زال بنالید زار زار
اسفندیار شیر شکاری که خود بدی روئین تن دلیر و خردمند کامکار
تعلیم تیر گز فلک از پور زال کرد چشمش چنان بدوخت به پیکان آبدار
اسکندری که اخذ خراج از شهان نمود بودی جهان محاصر و شمشیر و حصار
می کرد جهد در طلب آب زندگانی غافل بدی ز حیله ی صیاد روزگار
ناگه گرفت و در قفس دخمه اش نهاد بنمود تا ابد سر آن دخمه استوار
کسرا برفت ، هرمز و پرویز در رسید با کس چو او نشد فلک پر ستیز یار
بود افسرش زبرجد و پیروزه اش سریر زیبا قبای قامتش از لعل شاهوار
هم چرخ را نگر ز ره کید و مکر وکین قتل پدر به دست پسر کرد واگذار
بنگر به روزگار سلاطین سالفین از جاه و از عظمت یک یک به یادگار
کانها چه کردند چون بدند چه شدند گیرم تو خویش را هم از ایشان شمار دار
در صورتیکه جای دیگر می کنی سفر پس زاد آن مقر اقامت نگه دار
